دستهبندی : بسته های دوایی عمومی
بسته دوایی تنگی کانال عصبی
سندرم تنگی کانال های عصبی وقتی بروز می کند که عصبی تحت فشار قرار گیرد. عصب ها در تنه، اندام ها و دست ها و پاها تحت تأثیر قرار می گیرند. علائم شایع آن درد، بی حسی و ضعف عضلانی هستند.
سندرم های تنگی کانال های عصبی اغلب در اثر آسیب های فشارنده مکرر ایجاد می شوند. بیماری هایی مانند روماتیسم مفصلی، دیابت یا کم کاری تیروئید نیز می توانند در بروز این سندرم نقش داشته باشند.
سندرم تنگی کانال های عصبی با نام های ذیل نیز خوانده می شود:
- سندرم عصب گیر انداخته شده
- نوروپاتی (بیماری اعصاب محیطی) فشاری
- نوروپاتی ناشی از گیر افتادن عصب
- عصب گیر افتاده
انواع شایع سندرم گیرافتادگی عصب
چندین نوع سندرم تنگی کانال عصبی وجود دارد. موارد زیر برخی از شایع ترین انواع سندرم های تنگی کانال های عصبی هستند:
سندرم تونل کارپال
سندروم تونل کارپال متداول ترین نوع سندرم تنگی کانال های عصبی است. این سندرم زمانی بروز می کند که عصب میانی(مدیان) در ناحیه مچ دست فشرده شود. عصب میانی از بالای بازو تا کف دست گسترش می یابد. در مچ دست، این عصب از ساختاری به نام تونل کارپال عبور می کند. فشار بیش از حد بر روی مچ دست باعث تورم می شود که می تواند منجر به سندرم تونل کارپال شود.