دستهبندی : بسته های دوایی کودکان
بسته دوایی پای پرانتزی
پای پرانتزی یک موضوع مهم است که نیاز به توجه و درمان به موقع دارد. پای پرانتزی معمولا از دوران کودکی ظاهر می شود و ممکن است به عوامل مختلف برگردد. راه های درمان پای پرانتزی عبارتنداز: استفاده از کفش های مخصوص، استفاده از بریس ها، استفاده از قالب ها، عمل جراحی و درمان بیماری ها یا شرایط ایجاد کننده. در این مقاله، ما به بررسی علل، روش های درمانی و تمرینات اصلاحی برای این مشکل خواهیم پرداخت. هدف اصلی ما ارتقاء سلامت افراد و ارائه راهکارهای موثر برای درمان این بیماری است.
| موارد | توضیحات |
| درجات پای پرانتزی |
|
| علائم پای پرانتزی |
|
| علت پای پرانتزی |
|
| عوارض و مشکلات |
|
| راه های تشخیص |
|
| روش های پیشگیری |
|
|
|
پای پرانتزی چیست؟
پای پرانتزی (Genu Varum) به معنای وجود انحنای بیش از حد در قسمت بالای پای افراد است. در این حالت، پاها به همراه زانو ها به خارج خم می شوند و فاصله بین زانوها بیشتر از حد طبیعی است. این شرایط ممکن است در دوران رشد کودک ظاهر شوند ولی معمولا تا سن ۳ سالگی به طور طبیعی ترمیم می شوند. در صورتی که پای پرانتزی به صورت پیوسته و تا سن بزرگسالی ادامه یابد، ممکن است نیاز به مشاوره و درمان داشته باشد.
درجات پای پرانتزی
درجه ها معمولا بر اساس میزان فاصله بین کندیل (مهره استخوان) های داخلی ران ها و انحنا و قوس پاها تعیین می شود. درجات مختلف پای پرانتزی به شکل زیر تعریف می شوند:
۱- درجه اول:
- فاصله بین کندیل های داخلی ران ها کمتر از ۲.۵ سانتی متر است.
- انحنا و قوس پاها نیز ممکن است در اینجا تاثیر گذار باشند، اما درجه اصلی بر اساس فاصله بین کندیل های داخلی ران ها تعیین می شود.
۲- درجه دوم:
- فاصله بین کندیل های داخلی ران ها بین ۲.۵ تا ۵ سانتی متر است.
- در این درجه، پای پرانتزی شدیدتر از درجه اول است.
۳- درجه سوم:
- فاصله بین کندیل های داخلی ران ها بیشتر از ۵ سانتی متر است.
- این نوع پای پرانتزی به شدت چشم گیر و انحنای بیشتری دارد.
علائم پای پرانتزی
علائم پای پرانتزی (Genu Varum) عبارتند از:
- خم شدن زانوها به خارج
- فاصله بین زانوها در حالت ایستاده
- درد زانو
- عدم تعادل و ناتوانی در حرکت
- تغییرات در شکل ظاهری پاها و زانوها
علت پرانتزی شدن پا در نوجوانی
پاهای پرانتزی در نوجوانان و کودکان ممکن است از دلایل مختلفی ناشی شوند. در بیشتر موارد پاهای کمانی به عنوان یک پدیده طبیعی یا فیزیولوژیک در نظر گرفته می شوند و به مرور زمان به تدریج اصلاح می شوند. این پدیده اغلب به علت رشد استخوان ها و عضلات در کودکان و نوجوانان رخ می دهد. به عنوان مثال:
- رشد استخوانی: استخوان های پا در دوران کودکی و نوجوانی در حال رشد هستند. این رشد ممکن است باعث انحنای موقت در پاها شود.
- عوامل ژنتیکی: اگر پدر یا مادر کودک پاهای پرانتزی داشته باشند، این ناهنجاری ممکن است به کودکان هم ارث برسد.
- راشیتیسم: راشیتیسم معمولا به دلیل نقص در جذب ویتامین D و کلسیم توسط بدن رخ می دهد. اگر کودک به میزان کافی ویتامین D و کلسیم دریافت نکند، می تواند به راشیتیسم مبتلا شود. این بیماری می تواند به علائم مانند استخوان های ضعیف، انحراف ها در استخوان ها (مانند پای پرانتزی) و مشکلات رشد استخوان ها منجر شود.
- بیماری بلونت: این بیماری یک اختلال رشد است که بر استخوان ها تاثیر می گذارد و ممکن است به پاهای پرانتزی منجر شود.
علت پای پرانتزی
پای پرانتزی یک مشکل جسمی است که معمولا در کودکان و نوجوانان رخ می دهد و پاها به شکل نادرست به سمت خارج خم می شوند. عوامل مختلفی می توانند به ایجاد این مشکل منجر شوند. در ادامه به برخی از این عوامل اشاره می شود:
- عوامل ژنتیکی و نیز عدم تطابق در رشد عضلات و استخوان ها.
- ضعف عضلات پا می تواند باعث عدم توانایی در حفظ قوس نرمال پا و به خارج خم شدن پاها شود.
- کمبود ویتامین D ممکن است به ضعف عضلات و استخوان ها منجر شده و در نتیجه پای پرانتزی ایجاد کند.
- برخی بیماری های روماتیسمی می توانند تاثیری بر رشد استخوان ها و عضلات داشته باشند.
- شکستگی ها و صدمات در قسمت پا ممکن است به شکل نادرست ترمیم شوند و این عارضه ایجاد کنند.
- اگر پاها چرخشی به سمت خارج داشته باشند، می تواند به پای پرانتزی منجر شود.
- استفاده طولانی مدت و بیش از حد از پوشک در نوزادان ممکن است به ضعف عضلات پایینی بدن و به علت بار زیاد در ناحیه لگن و پاها ایجاد مشکل کند.
- افزایش وزن بیش از حد می تواند به فشار اضافی بر روی پاها و استخوان ها منجر شود و پای پرانتزی را تشدید کند.
- وجود برخی مشکلات در ماهیچه همسترینگ پا.
- برخی از بیماری های پاژه (نوعی بیماری استخوانی که به تدریج پیشرفت می کند) نیز می توانند به شکلی مستقیم یا غیرمستقیم به پای پرانتزی مرتبط باشند.
عوارض و مشکلات
پای پرانتزی یک مشکل جدی است که اگر درمان نشود می تواند عوارض و مشکلات جدی ایجاد کند. برخی از عوارض و مشکلات ممکن است شامل موارد زیر باشند:
- شکستگی و بد شکلی: به دلیل عدم تطابق استخوان ها و نواحی مفصلی در پای پرانتزی، احتمال شکستگی های استخوانی افزایش می یابد. علاوه بر این شکل پا ممکن است تغییر کرده و به زشتی اندام بیمار منجر شود.
- آرتروز: ممکن است باعث فشار اضافی بر روی مفاصل شود و به آرتروز (تخریب مفاصل) منجر شود. این مشکل ممکن است با درد، سفتی مفاصل و کاهش عملکرد حرکتی همراه باشد.
- نارسایی قلبی: در برخی موارد افراد ممکن است دچار نارسایی قلبی شوند. این مشکل ناشی از افزایش نارسایی قلبی ناشی از تغییر شکل و وضعیت بدنی نامطلوب است.
- سرطان استخوان: افراد مبتلا ممکن است در معرض افزایش خطر بروز سرطان استخوان باشند.
- مفاصل آسیب پذیرتر: به علت تغییر شکل مفصل های پا، این مفاصل آسیب پذیرتر شده و ممکن است زودتر تخریب شوند.
- کوتاه شدن قد: در برخی موارد می تواند به کوتاه شدن قد فرد منجر شود.
- انحراف ستون فقرات: تغییرات در شکل پا ممکن است به انحراف ستون فقرات فرد از وضعیت طبیعی منجر شود.
- کمردرد مزمن: می تواند باعث مشکلات کمر و درد مزمن در مناطق مختلف شود.
- مشکلات روانی: بد شکلی پاها و احتمال مسخره شدن از طرف دیگران ممکن است اعتماد به نفس افراد را کاهش دهد.